پنداشتم که جنگل آتش گرفته ای!

پنداشتم که جنگل آتش گرفته ای!

دوستانی که ما را از نزدیک می شناسند ( البته با رعایت اصول زیست محیطی) نیک می دانند که حدود و ثغور وظایف ما تعریف خاص و مشخصی ندارد و در اکثر حوزه های جاری مملکت فعالیت داشته و به خدمت رسانی مشغولیم و به منظور رفع مشکلات و مناقشات داخلی، خارجی، طبیعی، سزارین ببخشید غیر طبیعی، مترقبه، غیر مترقبه و ... بدون هرگونه چشمداشت (حتی پاکت های ناقابلی که به اسم روز خبرنگار به اطرافیان خبرنگاران اهدا می شود) از هیچ کوششی فروگذار نمی کنیم و تا حصول نتیجه چرت هم نمی زنیم. در این راستا رصد و بررسی فریم به فریم جراید یکی از رموز اصلی موفقیت در حرفه و تخصص ماست که گاهی اوقات یک جریده چندین بار آچار کشی می کنیم تا خدای ناکرده حرفی، حدیثی، جمله ای، طرحی، اقدامی از قلم نیفتد. چند روز  در خبرها خواندیم که استان ایلام در دو مبحث صاحب رکورد شده است و ظاهراً فضای استان به سمت رقابتی پیش می رود. البته این که مسئولان با هم رقابت داشته باشند عین صواب است و هر قدر به سمت فضای رقابتی پرواز کنیم،  باز هم جا دارد. (البته منهای فضای شورای رقابت؛ ما که بالاخره نفهمیدیم شورای رقابت با ما رقابت دارد یا با صاحبان تولیدی و کارخانجات!؟ سنگ ما را به سینه می زند یا زیر علم کارخانجات نوحه سرایی می کند؟ این ور جوب است یا آن طرف؟! شما اگر فهمیدید یک گوشی هم به ما بدهید. دم همتون گرم)

اما اصل اخبار به روایت جراید

خبر اول:
 مدیرکل منابع طبیعی استان ایلام گفته است: استان ایلام مقام نخست بیابان‌زدایی در کشور را کسب کرده است! رضا احمدی اظهار داشته: طبق گزارش‌های ارائه‌ شده استان ایلام با دارا بودن میزان دو هزار و 511 هکتار جنگل‌‌کاری دارای بیشترین سطح در این شاخص است. 
خبر دوم:
استاندار ایلام گفت: امسال در جنگل‌های بلوط، مراتع مشجر و مناطق حفاظت‌ شده در مناطق مختلف استان ایلام 60 مورد حریق‌ رخ‌ داده است. 10 درصد از جنگل‌ها دچار آتش‌سوزی شده‌اند و نزدیک به 25 مورد حریق در مناطق حفاظت‌ شده رخ‌ داده است!

ملاحظه فرموید. یک استان هم رکورددار تولید جنگل و درخت شده است و هم رکورد تولید ذغال را در اختیار گرفته است. در واقع رویکرد «نهال امروز ذغال فردا»، در این استان از فاز ایده پردازی وارد فاز اجرا شده است!

علی ای حال با وجود اینکه در دنیا برای ایده پردازان و صاحبان خرد و اندیشه مزایای فوق العاده ای در نظر می گیرند و حتی شایع است که بدون سپرده وام ده میلیونی 12 درصد به آنها پرداخت می شود، ما کما فی السابق و تنها بر اساس رسم معهود و رسم مالوف چند راهکار مدبرانه در خصوص توسعه طرح اول و رفع دائمی معضل دوم افاضه می کنیم:

الف) توزیع نهال به همراه پلاستیک زباله: به منظور گسترش فرهنگ درختکاری توصیه می شود، به مسافران و بازدید کنندگان از مناطق جنگلی به هماره پلاستکی مخصوص جمع آوری زباله یک اصله نهال هم اهدا شود تا هر جا که دلشان خواست بکارند. این طوری شاید دلشان سوخت و لااقل به خاطر حفاظت از درخت خودشان هم که شده ، بعد از پیک نیک آتش را خاموش کنند.

ب) رعایت فاصله: پیشنهاد می شود به منظور جلوگیری از سرایت آتش به سایر درختان و نقاط جنگلی، درختان را با فاصله بکاریم. با این روش هم آمار بیابان زدایی بالا می رود و هم در حین بروز آتش به سایر درختان سرایت نمی کند.

پ) اجاره جنگل: به منظور محافظت بیشتر از درختان هر چند هکتار از درختان و نواحی جنگلی را به افراد قابل اطمینان تحویل دهیم تا این عزیزان در کنار مراقبت از درختان، به زنبور داری، کشت صیفی جات و ... هم بپردازند. البته توصیه می شود قبل و بعد از تحویل درختان را دقیق بشماریم! از قدیم گفته اند کار از محکم کاری محکم می شود!