جان را چه خوشی باشد بی صحبت یارانه!

راستش را بخواهید ما همواره در ارائه فرمایشات مدبرانه و فلک فرسا بر این باوریم که باید اعتدال(!) در امور رعایت شود و به همه مسائل روز به طور مساوی پرداخته نشود. بنابراین امروز بر آن شدیم در خصوص مقوله اقتصاد و مبحث شیرین یارانه( البته برای عده ای) افاضات کنیم تا بعد... همان طور که همه اقشار جامعه حتی بیشتر از جمعیت کشور(!) در جریان هستند، ظاهراً پرداخت یارانه - که عین دفترچه های بیمه تعداد یارانه بگیر ها از جمعیت کشور بیشتر است-  در دولت فعلی، با اما و اگر همراه شده و به قول عمو سیفی بحث دبه کردن مطرح است و دوستان در نهایت تدبیر و امید در حال حذف تدریجی یارانه ها هستند. اما از آنجا که قطع هر نوع وابستگی نیاز به فراهم کردن مقدماتی دارد، دولتی ها نیز در حال مقدمه چینی و صغری کبری برای عزیزان آن سه دهک هستند که خدای ناکرده طرف بعد از رویت پیامک حذف یارانه از طریق گوشی 4 میلیونی اش در حالی که پشت فرمان خودروی 300 میلیونی است، پس نیفتد و این آمادگی قبلی را داشته باشد! خبر وارده در این خصوص: « معاون اول رئیس جمهور از تشکیل کمیته تعیین دهک های مشمول حذف یارانه نقدی خبر داد و گفت: این کمیته بررسی های لازم را برای تعیین دهک هایی که یارانه شان می تواند حذف شود، آغاز کرده است.» در همین راستا ما نیز علی الاصول بدون هیچ چشم داشتی اگر ریا نباشد، چند رهنمود مدبرانه ارائه می کنیم: الف) اعمال سیاست های تشویقی: به منظور حذف داوطلبانه یارانه پیشنهاد می شود، سقف میزان بدهکاری جهت ممنوع الخروج بودن برداشته شود و کسانی به صورت داوطلبانه اقدام به این کار کنند، بتوانند آزادانه به خارج از کشور سفر کنند. ب) پرداخت اقساط به وسیله یارانه: دوستان زیادی هستند که به واسطه مشغله کاری زیاد یا مسائل مشابه خود را ملزم به پرداخت اقساط وام میلیاردی شان نمی بینند. پیشنهاد می شود به جای حذف یارانه ، بخشی از یارانه این دوستان به پرداخت اقساط شان اختصاص یابد!ب) اتوبوس یارانه: اگر خاطر مبارکتان باشد چندی قبل اتوبوس هایی با نام «اتوبوس دیابت» در سطح شهر مستقر شده بودند که به عزیزان دیابتی خدمات ارائه می کردند. پیشنهاد می شود اتوبوس های دیگری کنار همان اتوبوس ها مستقر کنند تا در صورت اعلام خبر حذف یارانه افراد و بروز حوادث مترقبه سریعاً ارائه خدمات پزشکی آغاز شود.