خوش اشتهایی!

درست است که بعد از انتخابات برخی کالاها روی سراشیبی سقوط قیمتی قرار گرفته اند و قیمت شان روز به روز پائین تر می آید، ولی قرار نیست که همه چیز مفت بشود؛ از جمله همین خودرو... یک عده مثل همین عمو سیفی خودمان منتظرند قیمت خودرو با گاری یکسان شود تا آن را خریداری کنند! آن هم در شرایطی که خودرو سازان نسبت به ورشکستگی صنعت خودرو هشدار داده اند! انصاف هم خوب چیزی است.
البته هیئت عامل سازمان گسترش، تحریم ها، کاهش نرخ دلار، کمبود سرمایه در گردش، حرف و حدیث های اخیر، دخالت از بالا و برخی سیاسی کاری ها در عزل و نصب مدیران را دلیل اصلی چالش فعلی این صنعت دانست.( روزنامه جوان- 5 تیر 92) و خدا را شکر سوء مدیریت در این بحران محلی از اعراب ندارد و این یک قلم در صنعت خودرو سازی یافت نمی شود! در ضمن ایشان پیشنهاد فرمودند «دولت دو میلیارد دلار از منابع ارزی خارج از کشور در اختیار خودرو سازان قرار دهد و معادل ریالی آن را نگیرد و خودرو سازان با این 2 میلیارد دلار می توانند چهار برابر کالا بسازند و بدهی دولت را بپردازند و این موضوع خاصیت ضد تورمی دارد!» شانس ما را ببینید. حالا که ما به تورم بخشی و غیر بخشی عادت کرده ایم، همه به دنبال خواص ضد تورمی هستند! علی ایحال با عنایت به این نگاه ما به صنعت یک نگاه اقتصادی است و سیاسی کاری در مرام ما نیست، پیشنهاد می کنیم حالا که مشکل با پول حل می شود، چرا دو میلیارد دلار؟ بهتر است این مبلغ را روند کنیم و یکجا 5 میلیارد دلار به این صنعت تزریق کنیم. به هر حال این صنعت پول خور من و شما که نیست. بالاخره پرداخت می کند و هیچ وقت به خاطر 5 میلیارد دلار نا قابل خودش را مدیون کسی نمی کند. با این پول هم مشکل دوستان در ساخت دکل های پارس جنوبی حل می شود! هم می توانند در سایر امور تجاری سرمایه گذاری کنند. این لابلا هم اگر وقت پیدا کردند، چهار تا خودرو تولید کنند! فقط یک سوال برایمان لاینحل مانده که اگر خودرو هم مثل خیار پوست کن یا لوازم آرایشی به صورت فله ای از چین وارد می شد یا قابلیت انتقال خودرو به صورت کول بری یا چمدانی از برخی مرز های کشور وجود داشت، یا روم به دیوار تعرفه واردات آن صفر می شد، صنعت خودرو سازی کشور برای حل مشکل خود چند میلیارد دلار ناقابل در خواست می کرد؟ خدا اشتها بدهد!